Ο Χριστός είναι η μόνη οδός

 

Χτυπάει το ξυπνητήρι μου και ξημερώνει για εμένα ακόμα μία μέρα στον κόσμο των ονείρων.

Ακόμα μία μέρα στον καθημερινό μου πόλεμο εναντίον ορατών και αοράτων. Ακόμα μία μέρα με υποχρεώσεις που πρέπει να διευθετηθούν, όχι γιατί θα με οδηγήσουν στο Φως, αλλά γιατί…. έτσι πρέπει. Γιατί έτσι είναι η ζωή, εδώ στον ψεύτικο κόσμο.

Η μόνη σκέψη που με ηρεμεί πραγματικά, είναι ο Χριστός και η Ουράνια Πατρίδα. Πολλές φορές μέσα στην ημέρα σκέφτομαι, πως κάποια στιγμή θα τελειώσει η δοκιμασία μου από εδώ και θα πάω εκεί που δεν υπάρχει τέλος! Αυτή η σκέψη, μου δίνει δύναμη να σταθώ όρθιος και να συνεχίσω τον αγώνα μου.

On your feet soldier, που λέει και ο στρατηγός Patton.

Βλέπω τους ανθρώπους γύρω μου να πνίγονται στο άγχος και την πίεση της ζωής, ξεχνώντας τον Χριστό και τα λόγια Του. Ονειρεύονται σπίτια, χλιδάτη ζωή, οικογένεια και άμα τους ρωτήσεις για ποιο λόγο, θα σου απαντήσουν «γιατί έτσι είναι η ζωή». Έτσι έμαθαν ή καλύτερα έτσι τους έμαθαν από μικρά παιδιά.

Έτσι πήγαν να μάθουν και εμένα, αλλά εγώ ένιωθα πως κάτι δεν πάει καλά. Καταλάβαινα πως δεν πρέπει να ζήσω έτσι, αλλά δεν ήξερα γιατί.

Ώσπου με βρήκε ο Δημοσθένης Λιακόπουλος και μου άπλωσε την δεξιά του χείρα, για να με τραβήξει από το βαθύ σκοτάδι που έπεφτα και θα συνέχιζα να πέφτω. Θείο δώρο να υπάρχει ανάμεσα μας και να μας μιλά. Από τότε άλλαξαν όλα!

Επιστρέφω όμως και πάλι στους αγχωμένους ανθρώπους. Σε αυτούς που τους έχουν καλύψει τα μάτια με ένα μαντήλι και δεν βλέπουν την Αλήθεια. Άνθρωποι που μοιάζουν με ζόμπι, βουτηγμένοι στα προβλήματα που προσφέρει ο κόσμος του Σαμαέλ, ξεχνώντας ή μη γνωρίζοντας τι είπε ο Αρχηγός της Ζωής:

«Δεύτε πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς» (Κατά Ματθαίον κεφ. 11, στιχ. 28).

Πόσο πιο απλά θα ήταν για όλους τους ανθρώπους, αν ζητούσαν από τον Χριστό, απλά να τους πάρει τα βάρη; Πόσο πιο ομαλή και χαλαρή θα ήταν η ζωή, αν δεν περιμέναμε τίποτα από κανέναν; Αν κοιτάγαμε μόνο τον δικό μας εαυτό και όχι τι κάνουν οι άλλοι.

Είναι μεγάλη βοήθεια να ξέρεις πως μπορείς οπουδήποτε και οποιαδήποτε στιγμή, να μιλήσεις στον Χριστό και Αυτός να σε ακούσει, σαν να είσαι ο τελευταίος άνθρωπος που υπάρχει! Είναι ατέλειωτη η αγάπη Του! Εκεί που είσαι χαρούμενος και μαγεμένος από αυτά που σου προσφέρει ο κόσμος του διαβόλου, εκεί που χάνεσαι στα αγαθά και νομίζεις πως είσαι ευτυχισμένος ή απλά χαρούμενος, ή ερωτεύεσαι ανθρώπους και νομίζεις πως βρήκες το άλλο σου μισό, εκεί ακριβώς είναι ο Χριστός και περιμένει να Του μιλήσουμε!

Εκεί είναι που πρέπει να Του μιλήσουμε.

Την στιγμή που οι δαίμονες νομίζουν πως σε έχουν στο χέρι και σε «βομβαρδίζουν» με σκέψεις και λογισμούς, εκεί τους την φέρνεις και τους τσακίζεις!

Ευτυχώς, ακόμα και εδώ στον ψεύτικο κόσμο ζούμε και υπάρχουμε μέσα στον Χριστό! Πόσο υπέροχο ακούγεται! Του μιλάμε και μας ακούει. Ζητάμε και μας δίνει και Αυτός δεν ζητάει τίποτα. Απολύτως τίποτα! Θέλει μόνο να γυρίσουμε πίσω. Το ίδιο και ο Ωμοφόρος, που βρίσκεται μέσα στο ΜΑΤΡΙΞ μαζί μας και υπομένει τα πάντα για χάρη μας. Θέλουν να αρνηθούμε τον κόσμο του διαβόλου και να γυρίσουμε σπίτι μας!

Αν αυτό δεν είναι η απόλυτη και πραγματική αγάπη τότε τι είναι;

Παρόλα αυτά, δεν κρύβω πως υπάρχουν στιγμές που το ΜΑΤΡΙΞ με «αγκαλιάζει» γλυκά και είναι σαν να μου λένε οι κοσμοκράτορες του αιώνος τούτου «μην ασχολείσαι με αυτά, κοίτα τι ωραία που είναι η ζωή». Ο Χριστός όμως είπε:

«Τι γαρ οφωλήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχή αυτού;» (Ιησούς Χριστός) – (Κατά Μάρκον Κεφ.8, στιχ.36)

Πιο ξεκάθαρο και κατανοητό δεν γίνεται και πρέπει να το έχω πάντα στο μυαλό μου. Ο Χριστός είναι η μόνη οδός για το Φως!

Είναι ικανές μερικές στιγμές ψευδοξενοιασιάς στο ΜΑΤΡΙΞ να σε απομακρύνουν από το Φως ; Όχι είναι η απάντηση. Δεν εγκαταλείπουμε τον αγώνα μας για επιστροφή στην Φωτεινή Πατρίδα! Δεν τα παρατάμε και ειδικά τώρα, που τα πράγματα ζορίζουν ακόμα περισσότερο και ίσως έρχεται η ώρα της επιλογής. Τώρα είναι, που πρέπει να τα δώσουμε όλα! Τώρα είναι, που πρέπει να αφήσουμε πίσω όσα μας δένουν με αυτό τον σάπιο κόσμο και να κάνουμε την σωστή επιλογή.

«Ο υπομείνας εις τέλους ούτος σωθήσεται.» (Κατά Ματθαίον Κεφ. 24, στιχ. 13)

Πέφτουμε και σηκωνόμαστε ξανά, και ξανά, και ξανά.

Μέχρι πότε;

Μέχρις εσχάτων!

ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΙΚΑ

Λ Χάλκινος ΕΛΛΗΝ †

 

πηγη