Η αυτοκτονία της Άλισον μιας νέας κομμώτριας που ήταν θύμα αυτής της οικονομικής κρίσης λόγω covid συγκλόνισε τη Λιέγη στο Βέλγιο αναφέρει η lesoir 17/11/20.
Βίντεο και φωτογραφίες της κοπέλας με τα κόκκινα μαλλιά και το φαρδύ χαμόγελο που έγινε αυτόχειρας τη Δευτέρα κατέκλυσαν την Τρίτη τα κοινωνικά δίκτυα.Έγινε το σύμβολο κυρίως όλων των μικρομεσαίων επιχειρηματιών που τους επέβαλαν να κατεβάσουν ρολά.
Η νέα κοπέλα από τη Λιέγη είχε παιδικό όνειρο να έρθει η στιγμή που θ’ασκήσει με πάθος το επάγγελμά της. Περιμένοντας να πάρει ένα δάνειο για να συμπληρώσει τις οικονομίες της η κοπέλα είχε προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες της για δωρεάν κούρεμα στους ασθενείς σε αποκατάσταση, στην κλινική CHR-Château Rouge κατά την α΄καραντίνα. Έχοντας δώσει το χαμόγελό της σε υπάρξεις στερημένες από επαφές η νέα κομμώτρια είχε τελικά ολοκληρώσει το φάκελό της και πραγματοποίησε τ΄όνειρό της αφού έλαβε το δάνειο.
Το καλαίσθητο « barber shop » της που τ΄ονόμασε « Hooter’s cutting », άνοιξε στις αρχές Αυγούστου επί της οδού St Gilles, στο κέντρο της πόλης Ardente. Ατένισε το μέλλον με αισιοδοξία. Αλλά το επονομαζόμενο β’ κύμα της πανδημίας και η μεσαιωνική αντιμετώπισή του από τις αρχές αποφάσισαν διαφορετικά..
Λίγο μετά το κλείσιμο των καταστημάτων « μη ζωτικής σημασίας», η Alysson εμφανίστηκε στον τύπο : « Ο λογιστής μου με συμβούλεψε να τα εγκαταλείψω τον περασμένο μήνα, αλλά είπα όχι, είπε στο RTL.
“Θα κάνω αυτό που πρέπει, περισσότερες ώρες αν χρειαστεί γιατί μετά από τόσο σύντομο χρονικό διάστημα δεν ανακοινώνεις μια χρεωκοπία έτσι, έχοντας βάλει ό,τι είχες και δεν είχες σε αυτό”.
Αναμφίβολα, η επαγγελματική της κατάσταση δεν θα ήταν η μόνη αιτία στην αμετάκλητη χειρονομία της, αλλά ο ενθουσιασμός που επέδειξε, η αποφασιστικότητά της και η ορμή της νίοτης της ενσάρκωσαν τις δυσκολίες και των άλλων εμπόρων..
Η κοπέλα στο βίντεο είχε πει ότι δεν δέχθηκε καμιά βοήθεια από τις αρχές παρά την κρίση…
“Εμείς οι νέοι ανεξάρτητοι επαγγελματίες είμαστε εντελώς εγκαταλελειμμένοι σε αυτή την κατάσταση του πολέμου έπρεπε να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας…Πρόκειται περισσότερο για απογοήτευση παρά για θυμό .. Πρέπει να κρατήσουμε το κεφάλι ψηλά και να πούμε ότι κάναμε αυτό που μπορούσαμε..Δεν έχω δικαίωμα σε τίποτα γιατί έχασα τα δικαιώματά μου..Και δεν έχω παρά το μαγαζί για να εξυπηρετήσω τις ανάγκες μου…Επομένως αν οφείλω να κλείσω σήμερα θα μείνω πραγματικά στο δρόμο”.
Στο τέλος η κοπέλα είχε εκφράσει απόγνωση κι απελπισία και μάλιστα δημόσια ωστόσο την άφησαν….