“Μας παρενοχλούν τουρκικά ελικόπτερα και φρεγάτες” – Όλα όσα τραβάνε οι Έλληνες ψαράδες!!! [ΒΙΝΤΕΟ]

 

Με φρεγάτες, ελικόπτερα και αεροσκάφη οι Τούρκοι βρίσκονται συνέχεια δίπλα τους, ζητώντας τους να  εγκαταλείψουν την περιοχή και να απομακρυνθούν, όχι μόνο έξω από τα όρια των παράνομων Τουρκικών NAVTEX αλλά και αρκετά μίλια πιο μακριά.

Μάλιστα, πριν από λίγες ημέρες δύο Καλύμνιοι εγκλωβίστηκαν στην τελευταία παράνομη Τουρκική NAVTEX, όπως είπαν μιλώντας με την Ευτυχία Πενταράκη τα αδέλφια Στάθης και Μανώλης Γεωργούλης, δύο από τους πιο γνωστούς ξιφιάδες της Ελλάδας.

Τριανταεξι χρόνια στη θάλασσα ο Μανώλης και λίγα παραπάνω ο Στάθης. Οι Γεωργούληδες με το όνομα.

 Τα λόγια τους μετρημένα, όπως όλων των θαλασσινών.  Για αυτό και έχει ξεχωριστή σημασία η αγωνία που φαίνεται στις κουβέντες τους.

Ο Στάθης Γεωργούλης είναι ο καπετάνιος του “Γεώργιος Γεωργουλης”, είναι εκείνος που έχει αναλάβει και μιλάει με τους Τούρκους, άλλες φορές σε καλό κλίμα και άλλες…

Ο Στάθης Γεωργούλης

“Οι δυσκολίες είναι πολλές γιατί είσαι μακριά από τη στεριά, δεν έχεις επαφή με αρχές και τέτοια και δεν έχεις και κανέναν κοντά σου. Έτυχε φέτος μετά από τη δύσκολη χρονιά που ξέρουμε όλοι και φάνηκαν κάποια ψάρια πιο βαθιά, Ρόδο Κάρπαθο, Καστελόριζο και εντελώς τυχαία έκαναν την άσκηση οι Τούρκοι εκεί.”

“Τις πρώτες μέρες ήταν πιο χαλαρά τα πράγματα, γιατί ήμασταν πιο λίγα τα σκάφη, τον Αύγουστο. Δεν είχαν ξεκινήσει ακόμα οι NAVTEX, είχε γεμίσει πολεμικά πλοία και ήταν από 8-10 μίλια κάτω από τη Λίνδο και έκαναν συνέχεια σεργιάνι.”

“Πότε δεν ήμαστε με αυτούς καλά γιατί τα παραγάδια μας είναι επιφάνειας, και αυτοί κάνουν βόλτες και σεργιανίζουν και δεν βάζουμε ένα και δύο και τρία μίλια παραγάδια να τα ελέγχεις. Βάζουμε 35-40 μίλια παραγάδια.”

“Δηλαδή από το Καστελόριζο καλάρουμε και βγαίναμε πάνω στη Λίνδο. Αυτοί σεργιανίζουν, πάνω-κάτω, πάνω-κάτω, φτάνανε στα 8 μίλια από τις στεριές, από τη Ρόδο, από το φανάρι της Ρόδου, από τη Λίνδο και τα κάνανε κομμάτια τα παραγάδια. Και είναι και το άλλο, το βράδυ που μένουμε αλεξίπτωτο, γιατί εμείς δεν ζυγώνουμε γιαλό,  φουντάρουμε πλωτή  άγκυρα και είμαστε αλεξίπτωτο, ε κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή να σε βάλουν από κάτω…”

Η επικίνδυνη συμπεριφορά των Τούρκων στις NAVTEX

“Στη NAVTEX μας έδιωχναν, δηλαδή ενώ είχαμε τα στίγματα της NAVTEX  περιμετρικά μας έβγαζαν για λόγους δικούς τους, για ασφάλεια τους δεν ξέρω, 15-20 μίλια πιο βόρεια προς τη Ρόδο και όταν καλέρναμε ήρθε φορά που ήρθε με το σκάφος στα 100 μέτρα μπροστά μου και δεν μιλούσε, ενώ είχε άλλους  που ήταν εντάξει και μιλούσαμε και συνεννοούμασταν. Είχε άλλους που ερχόταν με τα σκάφη 100 μέτρα μπροστά και σε κοζάρει για να σε τρακάρει, για να σου γυρίσει την πλώρη. Που θα μπορούσε να βγει στο VHF και να σου πει, “ξέρεις κάτι; γύρνα.”

“Πολλοί το κάνανε, πολλά από τα σκάφη, πολλές φρεγάτες. Είχε άλλους  που δεν μιλούσαν καν και έρχονταν έτσι μούρη με μούρη και αν δεν γυρίσεις μπορεί να σε βάλει από κάτω…”

Τα ελικόπτερα πετούσαν συνέχεια από πάνω μας. Τελευταία  φορά πριν 10 μέρες, στην τελευταία NAVTEX  που δώσανε μέσα σε ένα 20λεπτο γέμισε ο κόσμος πολεμικά. Και ήμουν 27 μίλια ΝΝΑ  από το Καστελόριζο και πάνω που είχα ξεκινήσει, είχα ρίξει 10 μίλια  παραγάδια στη θάλασσα, εγώ και ο αδελφός μου το “Κ.Γεωργουλης” και μας έδιωξαν με το ζόρι. Ήρθε το ελικόπτερο από πάνω, αφού το πιλότο τον έβλεπα με το μάτι, φοβόμουν μην μου πάρουν κανένα ραντάρ οι έλικες που λέει ο λόγος, τόσο κοντά ερχόταν.

“Και μας έβαλαν  με το ζόρι και πήραμε  πίσω τα παραγάδια για να τους καθαρίσουμε την περιοχή ε και μετά που γύρισα την πλώρη μου για να φύγω για τη Ρόδο δεν με άφηναν ούτε για τη Ρόδο. Λέω θα πάω στο Καστελόριζο και θα φύγω το πρωί, ούτε και στο Καστελόριζο μας άφηναν να πάμε. Μας υποχρέωσαν να βγούμε έξω 50 μίλια με 200 μοίρες.

“Όπως και προχθές, ενώ είχα το στίγματα της NAVTEX, έφυγα από την Κάρπαθο και βγήκα στα 100 μίλια και ξαφνικά το βράδυ στις 00.00 αλλάζουν πάλι τη NAVTEX και βρέθηκα μέσα. Και ταξίδευα χθες (Κυριακή 25/8)  οκτώ ώρες για να μπορέσω να βγω έξω και βγήκα οριακά. Και μόλις βγήκα έξω ήταν ξανά το ελικόπτερο από πάνω μου και η τουρκική φρεγάτα και καθοδηγούσαν να βγω έξω. 

Και σήμερα πάλι δίπλα μου ήταν η φρεγάτα η Τουρκική σταματημένη εκεί στα δύο μίλια. Εγώ τελείωσα στο 27.55 το Ανατολικό το μήκος και αυτός είναι εκεί στο 27.55 / 27.57 και κάνει βόλτες πάνω κάτω από βορρά προς νότο για να μην μπούμε  ανατολικά από το 28 (σ.σ. μοίρες γεωγραφικού μήκους).

“Ο θάλαμος επιχειρήσεων μου έλεγε να ακολουθώ τις οδηγίες της NAVTEX προς ναυτιλλομένους. Όμως τη NAVTEX όταν τη βγάζεις 00.00 η ώρα τη νύχτα εγώ δεν είμαι ενημερωμένος, εγώ στις 00.00 έχω καλάρει τα παραγάδια και κοιμάμαι. Όπως έγινε και προχθές συγκεκριμένα. Και αν ήξερα ότι θα αλλάξει η NAVTEX, δεν θα έφευγα από το λιμάνι της Καρπάθου 04.00 το πρωί να ταξιδεύω, να πάρω 100 μίλια να καλάρω και να βρεθώ ξαφνικά ανάμεσα σε 50 πολεμικά και να κοπεί η ζωή μου.”

Οι Τούρκοι στον… ασύρματο

“Έχει ανθρώπους που μιλάς μαζί τους και νομίζεις πως μιλάς με φίλους σου, είναι ευγενέστατοι, όπως ένας στην περίπτωση του Καστελόριζου, μου λέει κράτα με στις  600 γυαρδες και προχωρά μην έρχεσαι κοντά και θα σου πω εγώ πότε θα είσαι safe.

 Έχει άλλους που ουρλιάζουν, κυριολεκτικά ουρλιάζουν “να φύγετε τώρα και να φύγετε τώρα”. Βρε αμάν  να πάρουμε τα παραγάδια, όχι λέει θα φύγεις τώρα.”

Ανάλογες είναι και οι περιγραφές του Μανώλη Γεωργούλη, του καπετάνιου του “Κ. Γεωργούλης”:

Ο Μανώλης Γεωργούλης

“Στο 72 κανάλι βρήκαμε την άκρη και άρχισε ο αδελφός μου να μιλάει με τους Τούρκους. Πριν 15 μέρες, αρχές Οκτώβρη είχαμε μπερδευτεί μέσα στην μέση της NAVTEX. Και καταντήσαμε να βάζουμε τα παραγάδια σε μια απόσταση 15 μίλια. Ρίχναμε 40 μίλια, “έλα 5 μίλια έτσι, φύγε από εκεί, πήγαινε με την πορεία αυτή”,  μας έδιναν οδηγίες, δεν μπορούσαμε να πάμε όπου θέλουμε και ευτυχώς που ήταν και ο αδελφός μου και συνεννοούνταν αλλιώς μας έλεγαν ότι κινδυνεύει και η ζωή μας. Δηλαδή ένα βράδυ που ήρθαν πάνω μας, μας λένε κινδυνεύει η σωματική ασφάλεια και το σκάφος σας.”

“Για τρία  βραδιά, όχι μόνο εμένα και στους φίλους μου, πήγαινε από το ένα σκάφος στο άλλο η Τουρκική φρεγάτα  ήταν μια ώρα δίπλα μου  στο ενάμισι μίλι. Αυτό έγινε σε αυτή τη NAVTEX που ήταν νότια μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, βαθιά περίπου 50 μίλια από τη Ρόδο και μετά φτάσαμε στα 42 μίλια από τη Λίνδο η οποία ήταν η τελευταία μας καλάδα και από εκεί ζορίσανε λίγο τα πράγματα με τους κυβερνήτες των βαποριών. Μας έλεγαν ότι πρέπει να φύγετε. Τους λέγαμε που να πάμε;”

Φύγετε από δω, φύγετε από εκεί, τελικά καταντήσαμε να είμαστε έξω από το Καστελόριζο. Τους λέμε εμείς θα πάμε ΝΝΑ και μας είπαν οκ. Και εφόσον πήγαμε ΝΑ μετά ζορίσανε πάλι τα πράγματα και πήγαμε ξανά Ρόδο, και μετά φύγαμε, σχολάσαμε.”

“Κοίτα, οι άνθρωποι ήταν ευγενικοί, μάλιστα ότι κουβέντα λέγανε ήταν με το thank you όταν τελειώναμε. Μιλούσαμε με τις φρεγάτες, δεν ξέρω αν ήταν ασυρματιστές η κυβερνήτες.”

Η τελευταία δραματική NAVTEX 

“Αλλά τώρα το τελευταίο δεκαήμερο με την καινούργια NAVTEX την τελευταία που βγήκε από τα χελιδόνια, εμείς ήμασταν 22 μίλια από το Καστελόριζο και ξαφνικά βρεθήκαμε μέσα στα πολεμικά πίσω μας, δεξιά μας, αριστερά. Δεν ξέραμε εμείς ότι είχανε βγάλει καινούρια NAVTEX και είχαμε αμολήσει 22 μίλια από το Καστελόριζο και βγαίναμε προς τη Ρόδο πάνω, έτσι ΒΔ προς τη Ρόδο.”

“Και από κει και πέρα ήρθε το ελικόπτερο και έκατσε ακριβώς  ένα τέταρτο πάνω από τη γέφυρα μου. Του φώναξε ο αδελφός μου στο 16 και βγήκε ένας κυβερνήτης από τη φρεγάτα και λέει να πάρουμε τα εργαλεία πάνω γιατί βγήκε καινούρια NAVTEX και  κινδυνεύουμε, εδώ που  ήμαστε, ήμαστε μέσα στο πεδίο της άσκησης.

“Είχε μιλήσει ο αδελφός μου με το θάλαμο επιχειρήσεων γιατί δεν μας άφηναν, εφόσον  πήραμε τα παραγάδια μετά το πράγμα άρχισε και ζόριζε. Δεν μας άφηναν να βγούμε πάνω για τη Ρόδο. Η πορεία μας ήταν με 320 μοίρες 330 και αυτοί μας λέγανε να πάμε με 200, δηλαδή που να πάμε, στην Αίγυπτο;

Μέχρι που ζόριζε η κατάσταση και τους λέμε “Ρε παιδιά εμείς  δεν έχουμε πετρέλαια, ήμαστε ψαράδικα, τα πετρέλαια τελείωσαν  και πρέπει να πάμε στη Ρόδο,  το λιμάνι μας είναι η Ρόδος”.

Τότε έδωσε ένας κυβερνήτης οδηγίες στα Αγγλικά και μας βάλανε στη μέση δύο φρεγάτες,  εγώ με τον αδελφό μου μπρος πίσω και μας πήγανε συνοδεία κάνα μισάωρο και μας λένε δεν θα αλλάξετε μοίρες, ούτε δεξιά ούτε αριστερά, από εδώ γραμμή για Ρόδο.

“Από το θάλαμο επιχειρήσεων του υπουργείου Ναυτιλίας μας είπαν πηγαίνετε κανονικά την πορεία σας και πιο πάνω θα συναντήσετε και τα δικά μας πολεμικά πλοία. Τα δικά μας εγώ  δεν τα είδα, εγώ απ’ ότι αντιλαμβάνομαι είναι στα 6-8 μίλια γιατί στη Ρόδο από κάτω και στο Καστελόριζο γιαλό είναι πολλά δικά μας, κρατάνε εκείνη τη ζώνη.”

“Είμαι 35-36 χρόνια στη θάλασσα, επανειλημμένα γίνονται κάποια πράγματα αλλά όχι σε αυτόν το βαθμό.”

Εμείς είμαστε οι φύλακες του Αιγαίου και όταν θέλουμε να ζητήσουμε κάτι από τα υπουργεία, αντί να μας προστατεύουν και να μας κοιτάνε στα μάτια που φυλάμε το Αιγαίο, μας ρίχνουν και πρόστιμα από πάνω και χίλιες δυο παραβάσεις και το ένα και το άλλο. Κοιτάζουν να πιάσουν το ψαράκι του μέτρου, αυτοί είμαστε οι Έλληνες…”

Μπορεί οι Τούρκοι να τους ουρλιάζουν να απομακρυνθούν και οι κυβερνήτες από τις Τουρκικές φρεγάτες να τους προκαλούν για κάποιο επεισόδιο. Εκείνοι όμως δεν το βάζουν κάτω. Είναι οι φύλακες του Αιγαίου. Και είναι κάθε μέρα εκεί.  Σε πείσμα όλων εκείνων που τους

ήθελαν δεμένους στα λιμάνια.

Ευτυχία Πενταράκη

πηγη