ΛΑΜΒΑΝΟΥΜΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ.....ΑΛΛΑ Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΜΟΛΙΣ ΤΩΡΑ ΜΑΣ ΚΟΜΜΑΤΙΑΣΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ....ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ....ΓΥΡΙΣΜΟΣ....!![ΦΩΤΟ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ]

Εἶπεν ὁ Θεός ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν», ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ γένος, τετράποδα καὶ ἑρπετὰ καὶ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος».Η ψυχή των ζώων δεν μπορεί να ταυτιστεί με την λογική ψυχή. Ανήκουν στην άλογη φύση. Εντούτοις τα ζώα έχουν συναισθήματα χαίρονται, λυπούνται κλπ, αλλά δεν έχουν τις ίδιες ψυχές με τους ανθρώπους, που είναι κατ “εικόνα” Θεού, αθάνατη και ακατάλυτη. Ο Ιησούς Χριστός, γεννήθηκε ανάμεσα σε ζώα. Επίσης έκανε στην είσοδο του στα Ιεροσόλυμα με Γαιδαρο. Η φύση και τα ζώα αποτέλεσαν για τους μεγάλους-αρχαίους Φιλοσόφους, την βάση της δημιουργίας-εξέλίξεως, του Ελληνισμού και ολόκληρου του κόσμου. Οι Έλληνες σοφοί, διότι έφτασαν στο μέγιστο διανοητικό επίπεδο, διαπίστωσαν την ευεργετικότητα και την συμβολή της Φύσεως, σε κάθε έκφανση της ανθρώπινης προόδου-δραστηριότητας. Ο κορυφαίος μαθητής του Αριστοκλή-Πλάτων, ο Αριστοτέλης έγραψε το “Περί Φύσεως-ζώων”. Σε αυτό το έργο του ο μεγάλος φιλόσοφος, κάνει εκτενή αναφορά στους σκύλους και στην φύση τους. Αυτά είναι ενδεικτικά, για το πόση μεγάλη σημασία έδιναν οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί, στα σκυλιά.Εξαιτίας του Αριστοτέλη, φιλόζωος υπήρξε και ένας εκ των μαθητών του, ο Μέγας Αλέξανδρος. Πολύ χαρακτηριστικό του σεβασμού που έδειχναν οι αρχαίοι, ήταν ότι όταν πέθαιναν τα ζώα, τα έθαβαν και δεν τα πετούσαν. Η Ορθοδοξία σε συνέχεια των αρχαίων Ελλήνων, έχει για προστάτες των ζώων, τον Άγιο Μόδεστο και τον Άγιο Μάμα. Συνεπώς τα ζώα έχουν ξεχωριστή θέση, στον Χριστιανισμό. Ο Χριστιανισμός αποτελεί συνέχεια του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, καθώς οι τρείς Ιεράρχες ενσωμάτωσαν, της Πλατωνικές διδασκαλίες στην Ορθοδοξία. Η φιλοσοφία του Πλάτωνα, έχει ακριβώς, τα ίδια αξιώματα με τον Χριστιανισμό. Χωρίς την ένωση του Χριστιανισμού και του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, ήταν αδύνατον να γίνει το έθνος μας, παγκόσμια αυτοκρατορία και να φτάσει στην κορυφή του κόσμου. Ο Ελληνικός πολιτισμός και ο Χριστιανισμός θα ενωθούν, ώστε να γίνει για μία και μοναδική φορά η Ελλάδα παγκόσμιο κρατικό μόρφωμα. Ο Χριστός και ο Πλάτωνας υπήρξαν τα θεμέλια της αυτοκρατορίας. Από εκεί ο Ελληνισμός θα πάρει αστείρευτες δυνάμεις για να μεγαλουργήσει και να επιβιώσει. Οι Άγιοι κράτησαν ότι πολύτιμο είχε ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, οπως οι διδασκαλίες του Πλάτωνα-Αριστοκλή και του Αριστοτέλη, ενώ παράλληλα χρησιμοποίησαν την κορυφαία γλώσσα στον κόσμο την Ελληνική. Ο Ελληνικός πολιτισμός δεν ήταν αρκετός από μόνος του για να φτάσει στην κορυφή του κόσμου το έθνος. Για αυτό και έπρεπε να ενωθεί ο Ελληνικός πολιτισμός με τον χριστιανισμό, για να φτάσει ο Ελληνισμός στο απόγειον της δυνάμεως του. Η πολιτιστική διαδρομή του αρχαίου Ελληνικού κόσμου ενώθηκε με την Ορθοδοξία, ως σώμα Χριστού, όταν οι Έλληνες θα αναλάβουν την ηγεσία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και της Αγίας Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ο μέγιστος εκφραστής της Αρχαιότητας ο Αριστοκλής μαζί με τους τρεις Ιεράρχες θα δημιουργήσουν της βάσεις για την οικουμενικότητα, την διαχρονικότητα του Ελληνισμού και της Χριστιανικής, Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Τα περισσότερα στοιχεία του αθάνατου Ελληνικού πνεύματος θα είναι πλέον μέσα στην Ορθόδοξη πίστη. Η εισαγωγή των διδασκαλιών του ύπατου των φιλοσόφων Πλάτωνα-Αριστοκλή, από τους Αγίους Ιεράρχες, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη ότι οι Έλληνες φιλόσοφοι ήταν μονοθειστές, και ότι δεν είχαν καμία απολύτως σχέση, με το Φοινικικό δωδεκάθεο. Μέσα από τα Πλατωνικά διδάγματα, και τα ηθικά αξιώματα, ο Χριστιανισμός έγινε πολύ ευκολότερα αποδεκτός από τους Έλληνες, καθώς τους φάνηκε από την αρχή, ότι η Ορθοδοξία είναι κάτι πολύ οικείο, προς εκείνους. Το αποτέλεσμα ήταν με την εισαγωγή των διδαχών του Πλάτωνα, στον Χριστιανισμό, να έχουμε πολύ μεγάλη εξάπλωση της νέας και ανερχόμενης θρησκείας, στην αυτοκρατορία. Μόνον όσοι ήταν αγράμματοι δεν έγιναν Χριστιανοί, διότι δεν επέτυχαν να διεισδύσουν στα ουσιώδη νοήματα της Χριστιανικής διδασκαλίας. Η αλλαγή του Χριστιανισμού από τον Εβραϊκό στον Ελληνικό πολιτισμό, επέφερε την παγκοσμιότητα της Ορθοδοξίας, του Ευαγγελίου, του κλασικού πολιτισμού, και της αυτοκρατορίας. Ο Χριστιανισμός μαζί με τον σωτήρα Ιησού Χριστό, διαμόρφωσαν ηθικά και πνευματικά ολόκληρη την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία, διότι εξ αρχής ο Χριστιανισμός με τον Ελληνισμό, είχαν τα ίδια ηθικά αξιώματα, στους περισσότερους τομείς. Ενδεικτικό περί αυτού ήταν ότι τρία από τα τέσσερα Ευαγγέλια γράφτηκαν απευθείας στην Ελληνική γλώσσα, όπως επίσης οι πράξεις των Αποστόλων, οι επιστολές του Αποστόλου των εθνών Παύλου, καθώς και τα πρώτα άρθρα της Ορθόδοξης, Χριστιανικής θεολογίας. Έξω από την Ελληνική Ορθοδοξία άφησαν οι άγιοι Ιεράρχες, μόνο το δωδεκάθεο, τον Φοινικικό παγανισμό ως ανάξιο του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, και της Ορθοδοξίας. Πρόσθεσαν στον Χριστιανισμό, μόνον ότι καλό είχε ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, μέσα από τα φιλοσοφικά αξιώματα του Αριστοκλή. Οι πατέρες της Εκκλησίας διότι σπούδασαν στην αρχαία Αθήνα, καθώς και σε άλλα μέρη, ενώ υπήρξαν για λίγο διάστημα πρωτού να γίνουν ιερείς, επαγγελματίες ρήτορες-σοφιστές, αντιλήφθηκαν αμέσως την αξία του αρχαίου Ελληνικού πνεύματος. Χρησιμοποίησαν τις αξίες και τα ιδανικά των φιλοσόφων και ειδικά του Αριστοκλή για να δημιουργήσουν την παγκόσμια, Χριστιανική, Ελληνορωμαϊκή αυτοκρατορία. Aξιοποίησαν στο έπακρο την Ελληνική γλώσσα για να γράψουν όλα τα υψηλού επιστημονικού, φιλοσοφικού και πνευματικού επιπέδου έργα τους. Μέσα από την δυναμική και την πνευματικότητα της αρχαιοελληνικής αγωγής, δίδαξαν στους Έλληνες την ελευθερία, την αγάπη, την ηθική, την δικαιοσύνη, την γεναιότητα, την ομορφιά, και την πίστη στον Ιησού Χριστό. Όποιος αγαπά την φύση και τα ζώα, αγαπά και δοξάζει και τον Θεό. Ήταν Σάββατο 1 Ιουνίου 2002, όταν για πρώτη φορά στην ζωή μου, στις επτά παρατέταρτο το απόγευμα, πήγαινα προς Καλλιθέα και είδα τον Ιβάν. Ήταν ένα κατάλευκο Χάσκι, το οποίο καθόταν στην άκρη στο πεζοδρόμιο με ένα πανέμορφο γαλάζιο περιλαίμιο. Έκτοτε τον είδα άλλες τρεις φορές μέσα στο καλοκαίρι. Όμως επειδή φορούσε το περιλαίμιο, μου έδωσε την εντύπωση ότι ίσως να ήταν δεσποζόμενος. Έφυγα όλες τις φορές, χωρίς να ρωτήσω τους περίοικους σχετικά με το ζώο. Από την πρώτη φορά που τον είδα, μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Έκτοτε τον είχα συνέχεια στην σκέψη μου. Είχα πάρει πλέον την απόφαση μου, να ζήσω μαζί με αυτό το υπέροχο ζώο, το οποίο με είχε ενθουσιάσει. Η ομορφιά της δημιουργίας σε όλο της το μεγαλείο. Άφησα πίσω μου προοπτικές, και μια πολύ σημαντική-επώνυμη θέση εργασίας, για να ζήσω στην φύση δίπλα σε αυτό το υπέροχο σκυλί. Όταν επέστρεψα ήταν Νοέμβριος του 2002, και το πρώτο που έκανα ήταν να ξαναπάω εκεί που ήταν ο Ιβάν. Τότε ρώτησα τους γείτονες, οι οποίοι μου είπαν ότι όντως ο σκύλος ήταν αδέσποτος, και ότι τον εγκατέλειψε ένας δημόσιος υπάλληλος που πήρε μετάθεση σε άλλο μέρος. Αμέσως του αγόρασα κονσέρβα, όμως ήταν τόσο χαζούλης, κακοποιημένος και φοβισμένος, που παρά το γεγονός, ότι του έβαζα ακριβώς στο μέσον το φαγητό, και τα άλλα δύο σκυλιά. ήταν ακριβώς δίπλα του, το ένα από αριστερά, και το άλλο από δεξιά, εντούτοις προλάβαιναν και του έτρωγαν όλο το φαγητό. Αυτό έγινε άλλες δύο φορές, μέχρι που τον έβαζα να τρώει μόνος του, χωρίς τα άλλα δύο αδέσποτα ξεχωριστά. Η επιθυμία μου ήταν κάτι περισσότερο από έντονη σχετικά με την απόκτηση του. Επειδή δεν είχα δικό μου αυτοκίνητο, απευθύνθηκα στον φιλοζωικό σύλλογο της περιοχής. Συμφωνήσαμε με την πρόεδρο του φιλοζωικού, να βρεθούμε την Πέμπτη στις 21 Νοεμβρίου, στις τρείς και μισή μετά μεσημβρίας. Εγώ είχα πάει λίγα λεπτά πιο μπροστά, στο σημείο συναντήσεως, και περίμενα καρτερικά να έρθει η Βάσω με το αυτοκίνητο της. Πράγματι η πρόεδρος του συλλόγου, ήρθε με το αυτοκίνητο της, στις τρείς και μισή το μεσημέρι, και τον βάλαμε στο αυτοκίνητο. Στις 21 Νοεμβρίου του 2002 στις τέσσερις το απόγευμα, ο Ιβάν πέρασε την πόρτα της αυλής του σπιτιού μου για πρώτη φορά. Μια νέα σελίδα άνοιξε στην ζωή μου. Η πρόεδρος του συλλόγου με ευχαρίστησε πολύ, για την επιλογή μου, και μου είπε ότι το μόνο που χρειάζεται, είναι αγάπη, φαγητό, και νερό. Ήταν ένα αδέσποτο ολόλευκο Χάσκι, ηλικίας δύο ετών, και δεν είχε καθόλου γάβγισμα σκύλου, αλλά το γνήσιο ουρλιαχτό του λύκου. Τις επόμενες ημέρες τον πήγα στον γιατρό, για το ετήσιο εμβόλιο, που έπρεπε να κάνει όπως όλα τα σκυλιά. Ο Ιβάν ήταν πολύ κακοποιημένος από τον πρώτο του ιδιοκτήτη, για αυτό μόλις ύψωνε κάποιος ελάχιστα τον τόνο της φωνής, του φοβόταν και έτρεμε. Επίσης δεν μπορούσε να σταθεί ούτε δευτερόλεπτο μέσα στο σπίτι με κλειστές τις πόρτες, καθώς έτρεμε από τον φόβο του, για αυτό ακόμη και με τις βροχές, με τα κρύα καθόταν έξω. Το γνήσιο και παρατεταμένο ουρλιαχτό του λύκου, μέσα στις βροχές και τους ισχυρούς ανέμους, προκαλούσε δέος, και θαυμασμό στους περίοικους. Ο καιρός περνούσε ήρθαν τα πρώτα ονειρεμένα Χριστούγεννα. Με την αλλαγή του έτους, είχε πλέον εξοικειωθεί πλήρως, τον άφηνα ελεύθερο και πηγαίναμε βόλτα στα καταπράσινα χωράφια. Παιχνίδια και χαρές, ο Ιβάν έτρεχε αγέρωχος κάνοντας κύκλους σε ένα μεγάλο χωράφι επί πέντε λεπτά την κάθε φορά. Το μεγαλείο της δημιουργίας, σε όλη την έκταση, από τον ποιητή Ουρανού και γής. Μιλάμε για μοναδικές στιγμές ζωής σε ηθικό, πνευματικό, και ψυχικό επίπεδο, για την απόλυτη αρμονία ανθρώπου και φύσεως (μαζί φυσικά με τις γυναίκες). Περνούσαμε από πολύ όμορφα μέρη, Σημαντικότερο όλων ότι ο Ιβάν είχε μάθει μόνο με μια παρατήρηση μου να μην κυνηγά τον γάτο μου, τον Άρη, ούτε καμία άλλη γάτα. Ήταν ένα πολύ δύσκολο σκυλί καθώς ενώ βρισκόταν μέσα σε κτήμα τριών στρεμμάτων, εάν δεν τον έβγαζα βόλτα έξω από το κτήμα, δεν έκανε ούτε το ψιλό του. Για αυτό τον λόγο έπρεπε κάθε ημέρα, ότι ώρα και να ήταν, ακόμη και όταν έβρεχε καταρρακτωδώς, είτε είχε πολύ κρύο να τον βγάλω έξω. Όταν αργούσα το ουρλιαχτό του λύκου, δονούσε την περιοχή, ειδικά όταν είχε ισχυρούς ανέμους και βροχές. Το ουρλιαχτό του, ήταν κάτι το φανταστικό. Θαυμασμό επίσης προκαλούσε, κατά τις καθημερινές μας βόλτες. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που σταματούσαν να με ρωτήσουν, σχετικά με το σκυλί. Ακόμη άλλοι οδηγοί που τον έβλεπαν για πρώτη φορά ξαφνιαζόταν για αυτό φρέναραν απότομα για να με ρωτήσουν σχετικά, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να τους τρακάρουν αυτοί που ερχόταν από πίσω. Ο οικονομικός μου προϋπολογισμός ήταν ήδη επιβαρυμένος καθώς είχα ήδη τρεις δικές μου γάτες, και άλλες δώδεκα αδέσποτες, οπότε άρχισα να κάνω οικονομίες, και να μην πηγαίνω σε μέρη που ήθελα για να διασκεδάσω, για να μην στερήσω τα ζώα από το φαγητό τους, εκείνο το διάστημα έβγαινα λιγότερες φορές τον μήνα έξω για διασκέδαση. Ο καιρός περνούσε ονειρεμένα, η ζωή μου άλλαξε προς το καλύτερο, οι στιγμές ζωής, που μου πρόσφερε ήταν μοναδικές. Τον είχα αγαπήσει πάρα πολύ. Τον Μάιο του 2003 επειδή τα χόρτα είχαν ψηλώσει αρκετά από τις πολλές βροχές κόπηκε ένα χόρτο και μπήκε μέσα στο μάτι του Ιβάν, την ώρα που κοιμόμουν ακόμη στις επτά το πρωί άκουσα μια πονεμένη κραυγή. Όταν σηκώθηκα στις εννέα το πρωί, ημέρα Σάββατο, τον βρήκα με κλειστό το μάτι του, και να τρέχει πράσινο υγρό από μέσα. Αμέσως τον πήγα στον γιατρό εκείνος έβγαλε το κομμένο χόρτο, μου έδωσε αντιβίωση και ο Ιβάν έγινε πολύ γρήγορα καλά. Τον Ιούλιο του 2003, διαπίστωσα ότι έκανε στο δέρμα του, δέκα μεγάλες πληγές, χωρίς όμως να πέφτει το τρίχωμα του, τότε τον πήγα τρεις φορές στον γιατρό. Ο γιατρός και τις τρεις φορές, έκανε μια ένεση, και μου είπε μην φοβάσαι τα άσπρα σκυλιά είναι αλλεργικά στην εξοχή. Έπαιρνε τριάντα ευρώ, για την κάθε εξέταση, χωρίς να πάρει καμιά φορά αίμα, για να του κάνει εξετάσεις, παρά το γεγονός, ότι εγώ επέμενα να του πάρει αίμα, αν και άπερος, στις ασθένειες των σκύλων. Τον Σεπτέμβριο του 2003, γύρω στις 19 του μηνός, μου φάνηκε ότι δεν αισθανόταν καλά, φώναξα τον γιατρό, αλλά ερχόταν Σαββατοκύριακο, και δεν μπορούσε να έρθει. Την Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου, που ήρθε ο γιατρός, τον είχε πιάσει πλέον επιθανάτιος ρόγχος, την Τρίτη το πρωί στις 23 του μήνα, στις εννέα παρατέταρτο, λύγισαν τα ποδαράκια του, καθώς βρισκόταν επάνω στις σκάλες, ενώ ταυτόχρονα με κοιτούσε με μια λύπη, και με μια απορία τόσο έντονη, σαν να ήταν άνθρωπος. Ένα τέταρτο αργότερα στις εννέα ακριβώς το πρωί άφησε την τελευταία του πνοή, στα χέρια του πατέρα μου, που τον ανέβαζε σηκωτό στις σκάλες.

Η πίκρα μου δεν περιγράφονταν, δεν ήξερα που να σταθώ, μερικές ώρες αργότερα τον θάψαμε στο κτήμα. Την επόμενη ημέρα, στις οκτώ παραδέκα το πρωί, μέσα στον ύπνο μου έκλαιγα, έβλεπα τον Ιβάν και έπαιζε η μουσική του γνωστού κλασικού μπλουζ hello, τις δεκαετίας του εβδομήντα, με τον lionel Reshie. Τότε θυμήθηκα ότι αυτό το τραγούδι, το έχω σε κάποιο σιντι, για αυτό σηκώθηκα μέσα από τον ύπνο μου, και έψαξα το σι ντι, και το έβαλα να παίζει. Πικράθηκα, πληγώθηκα πολύ, έκανα καιρό να συνέλθω. Όλος μου ο κόπος, και οι θυσίες, πήγαν χαμένες. Το μαγικό ταξίδι με τον σκύλο του παραμυθιού, που ο κάθε γνήσιος Έλληνας, ονειρεύεται, δυστυχώς κράτησε μόνον δέκα μήνες. Η απειρία μου από ασθένειες, και ειδικά η αδιαφορία του κτηνιάτρου να πάρει αίμα και να κάνει εξετάσεις, παρά του ότι εγώ επέμενα κάθε φορά να το κάνει,υπήρξαν καταλυτικές για την ζωή του Ιβάν. Έκτοτε βοήθησα και φιλοξένησα, μερικά αδέσποτα ζώα. Το περιστατικό αυτό με πλήγωσε πάρα πολύ, γιατί είχε αλλάξει η ζωή μου, προς το καλύτερο. Μέσα από την επαφή μου με τον Ιβάν, απέκτησα πολλά νέα ενδιαφέροντα. Εκείνη την εποχή ευχαριστούσα καθημερινά τον Χριστό, γιατί με άφησε να γεννηθώ Έλληνας μέσα στον παράδεισο με την πανέμορφη Ελληνική φύση. Πάνω από όλα ευχαριστούσα τον Χριστό, διότι μου επέτρεψε να γεννηθώ άνδρας στην ενδοξότερη χώρα του κόσμου και να βρίσκομαι ανάμεσα στις ωραιότερες γυναίκες της γης και όλα τα υπόλοιπα δημιουργήματα του. Κυριολεκτικά μέσα από την ομορφιά της φύσεως, και του ζώου, αποκτούσε το απόλυτο νόημα, το σε υμνούμε, σε ευλογούμε, σοί ευχαριστούμε κύριε, και δεόμεθα σου ο Θεός ημών, προς τον Θεό-Δημιουργό. Ο ΘΕΟΣ-ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ. Ο ύπατος των Φιλοσόφων ο Αριστοκλής, στο έργο του Τίμαιος, αναφέρει σχετικά με την δημιουργία του σύμπαντος, ότι είναι έργο του Αγαθού Θεού-δημιουργού. Ο καλός Θεός από αγάπη δίνει ζωή, και δημιουργία, ενώ πραγματοποιεί το έργο του, με ένα σύστημα αξιών, τις οποίες ενσωματώνει στην ύλη, με στόχο το τέλειο αποτέλεσμα. Ο θεός-Δημιουργός έπλασε έναν αγαθό κόσμο. Ο Θεός-Δημιουργός, έκανε τον τέλειο κόσμο, διότι είναι αγαθός (καλός), γιατί δεν έχει καμία κακία μέσα του (Τίμαιος 29d-30c). Επειδή ο Θεός είναι πάνσοφος, χωρίς ταπεινά πάθη, όπως έχουν οι δαίμονες του παγανισμού, και οι άνθρωποι, ελεύθερος από την ζήλια, τον φθόνο, επειδή είναι αγαθός, ήθελε ο κόσμος, να μοιάζει σε αυτόν, στο μέτρο του δυνατού. Η αρχαία Αιγυπτιακή-Φοινικική θρησκεία, με διάφορες μορφές πολυθεϊσμού, δεν υποστήριζε ότι οι θεοί ήταν αγαθοί. Οι θεϊκές δυνάμεις των Ολύμπιων, και των ανθρώπων, αποτελούν ένα μείγμα καλού και κακού. Οι θεοί της Αιγυπτιακής-Φοινικικής θρησκείας, είναι ικανοί να επιδείξουν οίκτο και παράλληλα καταστροφική συμπεριφορά. Επιπροσθέτως επιδεικνύουν, και υπερβολική ζήλια προς τους ανθρώπους. Στον παγανισμό η αμαρτία και η κάθε ηθική εκτροπή, ήταν ταυτισμένες με την ειδωλολατρική θρησκευτική πίστη. Σε όλα τα ειδωλολατρικά θρησκεύματα υπήρχαν θεοί-δαίμονες, ως προστάτες των ανθρωπίνων παθών, με βασικότερο όλων, την σεξουαλική διαφθορά. Ο Θεός-Δημιουργός του Ύπατου των Φιλοσόφων, είναι μόνον καλός, και κάνει πάντοτε αγαθές πράξεις, από υπέρμετρη αγάπη, για τα δημιουργήματα του. Ο Αριστοκλής αναπτύσσει, μια ορθή-Ελληνική θεολογία, η οποία είναι αντίθετη με τον τρόπο, που οι λαϊκές-αγράμματες μάζες, και οι σκοτεινοί ιερείς αντιλαμβανόταν την θεϊκή κτίση. Στην αρχαία θρησκεία, βλέπουμε την εφαρμογή καταπιεστικών-φασιστικών μεθόδων, που δεν έχουν προηγούμενο στον αρχαίο παγανιστικό καθεστώς. Οι πολίτες δεν επιτρεπόταν, να έχουν ιδιωτικούς βωμούς ή ναούς και να αμφισβητούν τους “θεούς”. Μόνον να λειτουργούν σε καθορισμένους δημόσιους χώρους, και ήταν βασικό να πιστεύουν, στους αρχαίους δαίμονες. Όλοι οι Έλληνες έπρεπε να πιστεύουν, ότι πράγματι υπάρχουν οι Ολύμπιοι “θεοί”, και ότι αυτοί οι θεοί, νοιάζονται και είναι “καλοι” για τους ανθρώπους. Για αυτό δεν ήταν εφικτό, να αδικήσουν και να κάνουν κακό. Οι Έλληνες που δεν δέχονται αυτές τις αρχές, όπως οι μεγάλοι σοφοί, και ήταν ανεπίδεκτοι μαθήσεως, έπρεπε να αφανιστούν. Σε αυτό το πλαίσιο, έγιναν και οι ανελέητες διώξεις, των Ελλήνων Σοφών, από τα σκοτεινά-παγανιστικά ιερατεία. Ο Αριστοκλής ήταν και είναι ο μοναδικός, φιλόσοφος, που δίδαξε, ότι είναι σημαντικό να έχουν όλοι οι Έλληνες, την ορθή-πίστη, για τον θεό. Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις, θα πρέπει απαραιτήτως, να περιλαμβάνουν την πίστη, ότι ο θεός-δημιουργός, είναι υπεύθυνος μόνο για ότι καλό συμβαίνει στο σύμπαν. Κανένας άλλος αρχαίος φιλόσοφος δεν απέρριψε τόσο έντονα, την σκοτεινή Αιγυπτιακή-Φοινικική θρησκεία, όσο ο Ύπατος των Φιλοσόφων. Στον Τίμαιο γράφει ενδεικτικά : “Τον μεν ουν ποιητήν και πατέρα τούδε του παντός ευρείν τε έργον και ευρόντα εις πάντας αδύνατον λέγειν”. Είναι δύσκολο να βρει κάποιος τον δημιουργό και πατέρα του σύμπαντος, και αν τον βρει, είναι αδύνατο να το πει στον καθέ άπιστο. Στην Φιλοκαλία των ιερών νηπτικών, του Αγίου Όρους αναφέρει : “Μην φανταστείς κανένα σχήμα για το Θεό όταν προσεύχεσαι, ούτε να επιτρέπεις στο νου σου να μορφωθεί, σύμφωνα με κάποια μορφή, αλλά πλησίασε με άϋλο τόπο, τον Άυλο και θα εννοήσεις”. Στο σημείο αυτό βλέπουμε μια ακόμη ομοιότητα, ανάμεσα στα φιλοσοφικά αξιώματα, του Αριστοκλή και στους Ορθόδοξους νηπτικούς, οι οποίοι έχουν μια καθαρά θρησκευτική προσέγγιση, της έννοιας του Θεού. Επίσης στην Φιλοκαλία, αναφέρονται και οι αρετές, οι οποίες τονίζονται και από τον Αριστοκλή, όπως είναι η ανδρεία, η δικαιοσύνη, η σωφροσύνη. Ο Μέγας Αριστοκλής, αναφέρει ότι αν οι Έλληνες είναι απαλλαγμένοι από τα πάθη, τότε θα επιτύχουν, να αντιληφθούν, ως έναν βαθμό, τον Θεό-Δημιουργό. Ολόκληρη η σοφία του Αριστοκλή, διακατέχεται από ένα έντονο θρησκευτικό-μονοθεϊστικό δόγμα. Για αυτό σε αντίθεση με τους σοφιστές, οι οποίοι δίδασκαν “πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος”, ο Μέγας Αριστοκλής μας διδάσκει στους Νόμους ότι : «Θεός ημίν πάντων χρημάτων μέτρον”. Στο έργο του Πλάτωνα με την επωνυμία Τίμαιος, έχουμε την διδασκαλία για τον ένα Θεό-δημιουργό με γεωμετρία σε τόσο υψηλό επιστημονικό επίπεδο παγκοσμίως. Για όσους δεν γνωρίζουν ο πιο αγαπημένος φιλόσοφος των τριών Ιεραρχών ήταν ο Πλάτωνας-Αριστοκλής. Το δωδεκάθεο ήταν λοιπόν εντελώς ανάξιο μπροστά στον κορυφαίο πολιτισμό του κόσμου, που ήταν ο αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός. Αυτό μας το δείχνει μεταξύ άλλων, το κορυφαίο έργο του Πλάτωνα για την δημιουργία του σύμπαντος. Ένα έργο με γεωμετρία στο πιο υψηλό επίπεδο, που κανένας άλλος δεν επέτυχε να γράψει. Για την δημιουργία του σύμπαντος αναφέρουν σχετικά και οι θρησκείες, ενώ πάρα πολλοί ανά τους αιώνες σχολίασαν και ερμήνευσαν τα αναφερόμενα, από τα ιερά βιβλία των θρησκειών. Όμως ουδέποτε υπήρξε παρόμοιο έργο σαν αυτό του Πλάτωνα, που να εξηγεί επιστημονικά και τεκμηριωμένα, τον τρόπο με τον οποίο έγινε το σύμπαν. Σε όλο του το έργο, ο Ύπατος των φιλοσόφων μιλά ότι το σύμπαν έκανε ο ένας θεός-δημιουργός, και όχι ο Δίας ο πατέρας των “θεών”, ούτε κάποιος άλλος Ολύμπιος αναφέρεται ως δημιουργός του σύμπαντος. Ακόμη και για τους Ολύμπιους αναφέρει ότι τους έπλασε ο ένας Θεός-δημιουργός, ως κατώτερους “θεούς”. Αυτό το τελευταίο το αναφέρει για να εξευμενίσει κάπως τους δωδεκαθειστές, ώστε να μην έχει την τύχη του Σωκράτη. Ενδεικτικός, ήταν ο διάλογος στο έργο του Πλάτωνα με τίτλο “Πολιτεία”. Στο έργο αυτό συνομιλούν σε κάποιο σημείο ο Σωκράτης, με τον σοφιστή Θρασύμαχο, σχετικά με τους Ολύμπιους. Απευθυνόμενος ο Θρασύμαχος στον Σωκράτη, του είπε τα εξής : “Για όλους αυτούς τους “θεους”, τους οποίους αναφέρεις Σωκράτη, δεν τους είδε ποτέ κανένας άνθρωπος. Ούτε φανερώθηκαν ποτέ για να κάνουν κάποιο θαύμα, είτε να δώσουν κάποια συμβουλή. Όλους αυτούς τους γνωρίζουμε, από τους ποιητές που έγραψαν πολύ παλαιότερα για τα πολεμικά τους κατορθώματα και τα γενεαλογικα τους δένδρα”. Είναι φάνερο ότι ο Σοφιστής Θρασύμαχος, αναφέρει, ανθρώπους που έζησαν σε παλαιότερη εποχή και ήταν βασιλιάδες, έκαναν πολέμους, όπως έκαναν παιδιά, εγγόνια, κλπ. Ποτέ ο αληθινός Θεός δεν κάνει πολέμους, και φυσικά δεν είχε, ούτε έχει παιδιά, ούτε γενεαλογικό δέντρο. Είναι πλέον γνωστό, ότι με βάση τις αναφορές του Ηρόδοτου, όταν ήρθαν οι σκλάβοι από την Αίγυπτο στην Ελλάδα, για να είναι οικεία στους Έλληνες τα ονόματα των δαιμόνων του δωδεκαθέου, άλλαξαν τα πραγματικά ονόματα των δαιμόνων, με ονόματα παλαιότερων επιφανών Ελλήνων. Οι μόνοι οι οποίοι κακοποιούν και σκοτώνουν τα ζώα από τά πανάρχαια χρόνια, είναι οι προαιώνιοι εχθροί, του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Η φύση και τα ζώα, σε συνδυασμό με την Ελληνική παιδεία, και την Ορθοδοξία, μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, και Έλληνες. Γράφει ο Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που η άλλη πλευρά δεν συναινεί ; Είναι λοιπόν δίκαιο να καθίσουμε να αφανιστούμε όλοι οι Έλληνες χωρίς να έχουμε πειράξει κανέναν απολύτως ; Όλα αυτά διότι από τα αρχαία χρόνια ο πολιτισμός μας, και η ιδεολογία-θρησκεία μας, αποτελούν εμπόδιο στην δημιουργία του παγκόσμιου εωσφορικού κράτους. Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών- μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν.* Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες-Σημίτες που από μονοθεϊστές της Π.Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν εωσφοριστές του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Σημίτες.