ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΗΦΑΙΣΤΙΩΝ!!Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΕΝΩΝΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΒΑΣΙΛΙΑ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΦΑΙΣΤΙΩΝΑ!!

ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΑΙ ΗΦΑΙΣΤΙΩΝ!!Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΠΟΥ ΕΝΩΝΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΒΑΣΙΛΙΑ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΗΦΑΙΣΤΙΩΝΑ!!

 

Ο ΗΦΑΙΣΤΙΩΝ ήταν ο συνομήλικος και στενός φίλος του Αλέξανδρου, γόνος του Μακεδόνα Αριστοκράτη ΑΜΥΝΤΟΡΑ. Από μικρά παιδιά μοιράζονταν τα παιχνίδια τους κι ανάμεσά τους αναπτύχθηκε μια ισχυρή μακροχρόνια αδελφική σχέση. Όσο μεγάλωναν συνδέονταν με άδολη φιλία κι αυξάνονταν τα κοινά ενδιαφέροντά τους και τα πολεμικά και τα ΓΝΩΣΙΑΚΑ.
Υπήρξαν και οι δυο μαθητές του ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ, τον οποίον είχε φέρει απ' την Αθήνα ο ΦΙΛΙΠΠΟΣ Β'. Ο Αλέξανδρος τον θεωρούσε ΙΣΑΔΕΛΦΟ και για να υπενθυμίζει την ισχύ και την αξία της φιλίας τους, τον αποκαλούσε «ΦΙΛΑΛΕΞΑΝΔΡΟ», για την πίστη του στον ΑΝΘΡΩΠΟ Αλέξανδρο, ενώ τον Στρατηγό και φίλο του ΚΡΑΤΕΡΟ τον αποκαλούσε «ΦΙΛΟΒΑΣΙΛΕΑ» εννοώντας την πίστη του στον ΒΑΣΙΛΙΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ.
Ο Ηφαιστίων στον Μακεδονικό Στρατό διακρίθηκε για τις στρατιωτικές του ικανότητες, σαν κορυφαίος σωματοφύλακας του Αλέξανδρου, σαν Διοικητής του ιππικού των Εταίρων και υπεύθυνος για διπλωματικές αποστολές, όπως γεφύρωση ποταμών και εγκαθίδρυση νέων οικισμών στις αχανείς εκτάσεις της νέας Αυτοκρατορίας. Όταν αργότερα ο Αλέξανδρος του απέδωσε τον βαθμό του ΧΙΛΙΑΡΧΟΥ, αναδείχτηκε δεύτερος πιο υψηλόβαθμος στην εξουσία, σε όλη την ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ.
Βρισκόταν σε επικοινωνία με τους Αριστοτέλη και Ξενοκράτη στην Ελλάδα. Ήταν απ' τους λίγους στρατιωτικούς, που πολύ γρήγορα αντιλήφθηκε, ότι μόνο με την ΙΔΕΑ του Αλέξανδρου, θα μπορούσε να διοικηθεί αποτελεσματικά η απέραντη νέα Αυτοκρατορία. Υποστήριξε το ΟΡΑΜΑ του Αλέξανδρου, για ανάμιξη των ελληνικών τρόπων με τους Περσικούς τρόπους. Ταυτιζόταν στις απόψεις του περί συνδιοίκησης σε περιοχές της Ανατολής από Μακεδόνες και Πέρσες ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΥΣ.
Οι δυο νεαροί μοιράζονταν το ίδιο αντίσκηνο κι αφού δεν είχαν μυστικά μεταξύ τους, διάβαζαν μαζί τα γράμματα της Ολυμπιάδας. Ο Ηφαιστίων ήταν ο μόνος που μάθαινε τις μύχιες σκέψεις του φίλου του, έστω κι αν αποφάσιζε μόνος του. Όταν ήθελε να μη γνωστοποιηθεί ένα μυστικό, τού έβαζε μπρος στο στόμα το δάκτυλο με το βασιλικό δακτυλίδι με την σφραγίδα, που σήμαινε, ότι δεν έπρεπε να διαρρεύσει το ΑΠΟΡΡΗΤΟ.
Στην μάχη πολεμούσαν πλάι-πλάι κι ο Αλέξανδρος τού ανέθεσε αξιοκρατικά την Διοίκηση μεγάλων μονάδων, όπως όταν κατέβαιναν τον ποταμό Ινδό επί 8 μήνες. Οι άλλοι φίλοι του Αλέξανδρου δεν έβλεπαν με καλό μάτι τον Ηφαιστίωνα, γιατί μονοπωλούσε την αγάπη του. Ο Ηφαιστίων ήταν στα μαχαίρια με τον Κρατερό και με τον Ευμένη και μπορούσαν να σκοτωθούν για ασήμαντη αφορμή, όπως για ένα ΚΑΤΑΛΥΜΑ.
Κάποτε σε ένα Συμπόσιο μετά από μια παρεξήγηση τράβηξαν τα σπαθιά ο Κρατερός κι ο Ηφαιστίωνας κι όρμησαν ο ένας εναντίον του άλλου. Ευτυχώς που μπήκαν στην μέση οκτώ Στρατιώτες και τους χώρισαν. Ο Αλέξανδρος όταν το έμαθε, τους ενημέρωσε, πως παρόλο την αγάπη του και για τους δυο θα τους σκότωνε, εάν το ξανάκαναν. Έλεγε ότι ο Ηφαιστίωνας τον αγαπούσε σαν φίλο, ενώ ο Κρατερός σαν ΒΑΣΙΛΙΑ.
Δεν υπάρχει καμιά απόδειξη ότι οι σχέσεις τους ήταν ανώμαλες κι όλα όσα λέγονται κατά καιρούς, είναι για λαϊκή κατανάλωση. Η στενή σχέση των δύο ανδρών έχει ερμηνευτεί κακώς και ως ομοφυλοφιλική. Οι ιστορικές πηγές δίνουν τις απαντήσεις. Οι ιστορικοί Κούρτιος και Ιουστίνος αναφέρουν τον Ηφαιστίωνα μόνο ως φίλο του Αλέξανδρου κι όχι ως ΕΡΑΣΤΗ.
Η αναφορά του Αιλιανού για την επίσκεψή τους στην Τροία και την απόδοση τιμών απ' τον Αλέξανδρο στον Αχιλλέα κι απ' τον Ηφαιστίωνα στον Πάτροκλο, δείχνει την αντίληψη της φιλίας και του ηρωισμού, όπως διακατείχε και τους δύο ήρωες της Τρωικής εκστρατείας. Η ταύτιση μάλιστα αυτή αποδεικνύει πόσο γαλουχημένοι ήταν ο Αλέξανδρος και ο Ηφαιστίων με τα Ομηρικά Έπη, στα οποία δεν υπάρχει καμιά αναφορά περί ερωτικής σχέσης ανάμεσα στον Αχιλλέα και τον ΠΑΤΡΟΚΛΟ.
Στα τέλη του 324 επέστρεψαν στα Εκβάτανα και στις γιορτές των Διονυσίων ο Αλέξανδρος διοργάνωσε Συμπόσια για τους Εταίρους, μουσικούς και θεατρικούς Αγώνες, με καλεσμένους 3.000 ηθοποιούς απ' την Ελλάδα. Σε ένα Συμπόσιο μετά από ένα γερό φαγοπότι ο Ηφαιστίων αρρώστησε βαριά. Πέρασε μια εβδομάδα με πυρετό και με την επαγρύπνηση του γιατρού του ΓΛΑΥΚΙΑ. Όταν αισθάνθηκε καλύτερα, ο Γλαυκίας ζήτησε άδεια να πάει στους Αγώνες και τού το επέτρεψε. Αυτό ήταν μεγάλο λάθος και για τους δυο, γιατί όταν έμεινε μόνος, διέκοψε την θεραπευτική αγωγή κι επιδόθηκε σε διατροφική ΚΡΑΙΠΑΛΗ.
Ζήτησε και του έφεραν έναν ψητό κόκορα κι ένα ψυκτήρα κρασί, που τα καταβρόχθισε λαίμαργα. Αν και είναι δύσκολο να κατανάλωσε τόσο μεγάλη ποσότητα, το αποτέλεσμα ήταν να υποτροπιάσει και να χειροτερέψει. Όταν επέστρεψε ο γιατρός, τον βρήκε πεθαμένο πάνω στο τραπέζι. Αμέσως ενημέρωσε τον Αλέξανδρο, που βρισκόταν σε Αγώνες ΠΑΙΔΩΝ.
Ο Αλέξανδρος έτρεξε αμέσως κοντά του, μα δεν τον πρόλαβε ζωντανό. Στην θέα του νεκρού φίλου του αντέδρασε έντονα, πέφτοντας πάνω στο σώμα του και μένοντας εκεί όλη την ημέρα κι όλη τη νύχτα, ώσπου τον τράβηξαν οι Εταίροι. Απ' την θλίψη του έμεινε κλεισμένος στην σκηνή του πολλές μέρες, χωρίς να τρώει και να περιποιείται το σώμα του. Θρήνησε βαθειά και κήρυξε πένθος σε ολόκληρη την ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ.
Απ' τον βαθύ πόνο του θεώρησε υπεύθυνο τον θεράποντα γιατρό του Γλαυκία, είτε επειδή του χορήγησε λάθος φάρμακο, είτε επειδή τον είδε να πίνει κρασί και δεν τον εμπόδισε. Κι όταν έμαθε πως είχε αφήσει μόνο του τον ασθενή, που πέθανε αβοήθητος, διέταξε να τον σταυρώσουν, κι ας μην ευθυνόταν για τον θάνατο του. Τον Ηφαιστίωνα δεν τον αντικατέστησε στην Διοίκηση της Χιλιαρχίας, θέλοντας να διατηρηθεί το όνομα του νεκρού φίλου του και το επιλεγμένο ΕΜΒΛΗΜΑ ΤΟΥ.
Ανέθεσε στον Περδίκκα να μεταφέρει το νεκρό σώμα στην Βαβυλώνα, για να ταφεί με μεγαλοπρέπεια και κήρυξε πένθος σε όλη την επικράτεια. Έστειλε τον εταίρο Φίλιππο στο Μαντείο του Άμμωνα με το ερώτημα, αν μπορούσε να τιμήσει τον νεκρό ως Θεό και μέχρι την άφιξη του χρησμού συνεχίστηκε το πένθος. Διέταξε να κουρέψουν όλους του ίππους και τους ημίονους και να σταματήσουν οι μουσικές στο ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ.
Επίσης διέταξε όλους τους κατοίκους των πόλεων της Ασίας, απ’ όπου θα περνούσε η νεκρική πομπή, να φροντίσουν για τα αναγκαία και να σβήσουν επιμελώς μέχρι το τέλος της κηδείας το λεγόμενο απ' τους Πέρσες ΙΕΡΟ ΠΥΡ. Οι Πέρσες συνήθιζαν να σβήνουν το Ιερό Πυρ μόνο στον θάνατο του Βασιλιά τους. Έτσι οι Ασιάτες θεώρησαν, ότι η διαταγή αυτή ήταν κακός οιωνός, που προμήνυε το θάνατο του ίδιου του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ.
Ο Αλέξανδρος κι ο Ηφαιστίων πορεύτηκαν μαζί από μικρά παιδιά, πολέμησαν μαζί και παντρεύτηκαν δύο αδελφές. Μα τους χώρισε ο θάνατος του Ηφαιστίωνα στα 32 του χρόνια μετά από επταήμερο πυρετό κι ήταν μοιραίος για τον ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ.
Γράφει η Μαίρη Καρά
πηγη 

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ

Ορισμένα αναρτώμενα από το διαδίκτυο κείμενα ή εικόνες (με σχετική σημείωση της πηγής), θεωρούμε ότι είναι δημόσια. Αν υπάρχουν δικαιώματα συγγραφέων, παρακαλούμε ενημερώστε μας για να τα αφαιρέσουμε. Επίσης σημειώνεται ότι οι απόψεις του ιστολόγιου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. Για τα άρθρα που δημοσιεύονται εδώ, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο το ιστολόγιο.

Loading...

loading...