ΚΥΡΙΕ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ!!!Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί, παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα, καλή κι εὐλογημένη Τεσσαρακοστή!!!“Τήν ἔνσαρκον τοῦ Θεοῦ Λόγου παρουσίαν, λόγῳ, στόματι, καρδίᾳ καί νῷ γραφῇ τε καί Εἰκόσιν ὁμολογοῦμεν” (Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας) σήμερα, Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας!!!†Ο Κερκύρας, Παξῶν καί Διαποντίων Νήσων Νεκτάριος

ΚΥΡΙΕ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΗΜΑΣ!!!Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί, παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα, καλή κι εὐλογημένη Τεσσαρακοστή!!!“Τήν ἔνσαρκον τοῦ Θεοῦ Λόγου παρουσίαν, λόγῳ, στόματι, καρδίᾳ καί νῷ γραφῇ τε καί Εἰκόσιν ὁμολογοῦμεν” (Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας) σήμερα, Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας!!!

†Ο Κερκύρας, Παξῶν καί Διαποντίων Νήσων

Νεκτάριος

Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί, παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα, καλή κι εὐλογημένη Τεσσαρακοστή!

  “Τήν ἔνσαρκον τοῦ Θεοῦ Λόγου παρουσίαν, λόγῳ, στόματι, καρδίᾳ καί νῷ γραφῇ τε καί Εἰκόσιν ὁμολογοῦμεν” (Συνοδικόν τῆς Ὀρθοδοξίας) σήμερα, Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας.

Ὁμολογοῦμε τήν παρουσία τοῦ ζῶντος Θεοῦ ἀνάμεσά μας.

 Δέν χαιρόμαστε γιά μία ἰδέα, οὔτε γιά ἕνα φιλοσοφικό κίνημα.

 Δέν χαιρόμαστε οὔτε γιά ἕνα θρησκευτικό σύστημα.

Δέν χαιρόμαστε οὔτε γιά μία μεταφυσική ἐλπίδα.

 Ζοῦμε τήν χαρά τῆς ἐνσάρκου παρουσίας τοῦ δευτέρου Προσώπου τῆς Ἁγίας Τριάδος, τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο, μία παρουσία πού γιά μᾶς ξεκινᾶ ἐν χρόνῳ καί συμπορεύεται μεθ᾽ ἡμῶν πρός τήν αίωνιότητα. Μία παρουσία ζωῆς καί ἀνακαινίσεως τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, δηλαδή καί τοῦ καθενός ἀπό ἐμᾶς.

 Μία παρουσία τοῦ “πάντοτε” στό “νῦν”, τό ὁποῖο μᾶς ἀφορᾶ, ἀλλά καί στό “ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων”. Καί αὐτή ἡ παρουσία εἶναι ὁρατή διά τῶν ὀφθαλμῶν τῶν αἰσθήσεων ἀλλά καί ἀόρατη.

 Είναι περιγραπτή διά τῶν λέξεων καί τῶν λόγων καί τῶν εἰκόνων, ἀλλά καί ἀπερίγραπτη καθώς βιώνεται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν.  Εἶναι μία ὁμολογία ἡ ὁποία μᾶς σώζει ἐκ τῶν ποικίλων φόβων τοῦ πονηροῦ, ἀλλά καί ἐκείνων τούς ὁποίους γεννᾶ τό ἴδιο τό μυστήριο τῆς ἐν χρόνῳ καί κόσμῳ ζωῆς. Εἶναι μία ὁμολογία τήν ὁποία μόνο ἡ ζῶσα ἐμπειρία τῆς Ἐκκλησίας μπορεῖ ὄχι ἁπλῶς νά καταγράψει ὡς ἱστορικό γεγονός, ἀλλά νά τήν κοινωνήσει ὡς ἐλπίδα ἀναστάσεως στίς καρδιές μας, στίς σχέσεις μας μέ τόν συνάνθρωπο καί τόν κόσμο, στούς καιρούς μας, “ἀεί”.

  Καί εἶναι χαρά αὐτή ἡ ὁμολογία διότι συνδέει τήν Ἐκκλησία μέ τήν Ἱστορία. Δέν εἶναι μόνο μνήμη τοῦ παρελθόντος, την ὁποία χρειαζόμαστε νά διαφυλάξουμε ὡς κόρη ὀφθαλμοῦ, ὄχι μόνο διότι ἡ Ὀρθοδοξία μᾶς ἔδωσε ταυτότητα καί διαφορετικότητα καί ἄνευ τούτων δέν θά ὑπήρχαμε ἐν ἐλευθερίᾳ. Εἶναι καί γιατί ἡ Ὀρθοδοξία θά σώσει τόν κόσμο, ὅσο κι ἄν αὐτός ἀρνεῖται νά παραδώσει ἐν ταπεινώσει τό θέλημά του στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Καί σωτηρία δέν εἶναι ἁπλῶς μία ὑπόσχεση τοῦ μέλλοντος ἤ τῆς ἄλλης ζωῆς. Σωτηρία εἶναι ἡ ἀκεραιότητα τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου.

Τό πάτημα στήν γῆ καί ἡ θέαση τοῦ οὐρανοῦ. Ἡ ἁρμονία τῆς συμφυΐας ψυχῆς καί σώματος. Εἶναι ἡ εὕρεση τῆς αὐθεντικῆς κοινωνικότητος ἡ ὁποία περνᾶ μέσα ἀπό τόν τρόπο καί τό ἦθος τῆς κοινότητος. Τοῦ “Ἐμεῖς” στό ὁποῖο τό κάθε “ἐγώ” καταξιώνεται καί προσφέρει τά χαρίσματά του, ὄχι πρός δόξαν του, ἀλλά πρός διακονίαν τοῦ πλησίον του καί λαμβάνει ὡς ἀντίδωρο ἀπό τόν Θεό «τάς κλεῖς τῆς Βασιλείας» (Ματθ. 16,19), ἡ ὁποία δίδεται μόνο σέ ὅσους ἀγαποῦν.

  Ὀρθοδοξία καί Ἑλληνισμός συμπορευτήκαμε σέ δύσκολους χρόνους. Μείναμε μαζί στήν νίκη καί τήν ἧττα, στήν ἀντίσταση στόν κάθε ἐπίβουλο ἐχθρό, στήν ἀπελευθέρωση καί στήν προσφυγιά, στά μεγάλα ΟΧΙ, στόν ἀγῶνα ἀνασυγκροτήσεως τῆς πατρίδος.  Μαζί  νικήσαμε καί μαζί χάσαμε. Καί ὅσοι ἐπεχείρησαν νά διασπάσουν αὐτόν τόν ἀκατάλυτο δεσμό σκόνταψαν μπροστά στήν καρδιά τοῦ λαοῦ μας, ὁ ὁποῖος μπορεῖ νά δεχθεῖ ἰδέες, συστήματα, θεσμούς, ἐκσυγχρονισμούς σέ ὅλα, ἀλλά δέν δέχεται νά ἀρθεῖ αὐτή ἡ συναλληλία Ἐκκλησίας καί Πολιτείας, ὄχι γιατί ἡ Ἐκκλησία δέν θά έπιβιώσει, ἀλλά γιατί κάθε τέτοια ἀπόπειρα θά εἶναι ξερίζωμα τῆς καρδιᾶς τοῦ λαοῦ. Διότι ἡ παράδοση δέν εἶναι μόνο χθές, μόνο ἱστορία, μόνο ἤθη καί ἔθιμα, ἀλλά “λάλον ὕδωρ”, τό ὁποῖο “ἅλλεται εἰς ζωήν αἰώνιον” (Ἰωάν. 4, 14). 

  Ἐκτός ἀπό τά παραπάνω θυμόμαστε καί προσευχόμαστε ἀκόμη γιά ὅσους σήμερα ἀπανταχοῦ τῆς γῆς δίνουν τήν μαρτυρία τῆς ἱεραποστολῆς τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὅσους στήν Ἀφρική, στήν Ἀσία, στήν ’Ωκεανία, στήν Λατινική Ἀμερική δέν λησμονοῦν τόν Χριστό καί ἀγωνίζονται νά μεταδώσουν τήν χαρά καί τήν ἐλπίδα τῆς πίστεως. Γιά τόν λόγο αὐτό, ἐκτός ἀπό τήν προσευχή γιά τούς ὀρθοδόξους ἱεραποστόλους, μέ ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου  (Ἀριθμ. Πρωτ. 5841//2017/50/10-1-2018) ὁ δίσκος πού θά περιαχθεῖ σήμερα θά δοθεῖ γιά τήν ἐνίσχυση τοῦ ἔργου τῆς ἱεραποστολῆς ἀνά τόν κόσμο. Παρακαλοῦμε λοιπόν γιά τήν συμπαράσταση ὅλων.

Παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.

Στήν Κέρκυρα τεθησαύρισται, μεταξύ ἄλλων, τό λείψανο τῆς ἁγίας Θεοδώρας τῆς Αὐγούστης, τῆς αὐτοκράτειρας ἡ ὁποία ἀναστήλωσε τίς ἱερές εἰκόνες, ἀπέδειξε τήν συναλληλία Ἐκκλησίας καί Πολιτείας καί ἀντάλλαξε πρός τό τέλος τῆς ζωῆς της τήν αὐτοκρατορική πορφύρα μέ τό μοναχικό τριβώνιο. Καθώς ἐνθυμούμεθα σήμερα τήν Ὀρθοδοξία τήν ὁποία περιφρούρησε ὄχι μόνο μέ τήν διακονία της ὡς αὐτοκράτειρα, ἀλλά καί μέ τήν ζωή τῆς ἁγιότητος, ἄς θυμηθοῦμε καί τό χρέος μας:  ὅλοι μας, ὁ καθένας “ἐφ᾽ ᾧ ἐτάχθη” νά διαφυλάξουμε τήν ἑνότητα καί συμπόρευση Ὀρθοδοξίας καί Ἑλληνισμοῦ. Ὄχι ἀπό φόβο μήπως χαθοῦν προνόμια ἤ ἀπό ἄγχος γιά νά μή γίνουν ἀλλαγές στήν ζωή μας, ἀλλά γιατί ὅ,τι ἔχει δοκιμαστεῖ, ὅ,τι ἔχει δώσει ταυτότητα, ὅ,τι μᾶς κρατᾶ διαφορετικούς καί τήν ἴδια στιγμή ἀνταποκρίνεται στίς ἀνάγκες τῶν καιρῶν εἶναι ἡ ρίζα μας. Ἄν ξεραθεῖ, τότε τό δένδρον παύει ὄχι ἁπλῶς νά δίδει καρπούς, ἀλλά καί νά ὑφίσταται.

Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης,

Ὁ Μητροπολίτης σας

†Ο Κερκύρας, Παξῶν καί Διαποντίων Νήσων

Νεκτάριος

https://proskynitis.blogspot./2018/02/blog-post_205.html

Loading...

loading...